*می گفت: بیدی نیستم که با این بادها بلرزم
راستی چرا شکست...؟!

*این روزها " به مرگ طبیعی مردن " هم غیر طبیعی شده است

* در دلش خانه داشتم، اما نشانی خانه ام را نمی دانست

* به ساعت نگو کی قرار داری، از حسودی خوابش می بره

* نمایشگاهی از نقاشی هایش را نگاه می کرد؛
پیر مرد تابلو صدایش کرد: استاد، تو چقدر پیر شدی...!

ُ* کسی که از زندگی زیادی جلو می زند به مرگ هم زیادی نزدیک می شود

* محبت لغت نامه عشق است...

* آنقدر در چشمانش ناامیدی موج می زد که ساحل دلم پر غم شد

* برای آن که در وقتش صرفه جویی کند، ساعتش را خاموش می کند

* آن قدر دیر به حرف هایم رسید که پلیس جریمه اش کرد

* بعضی کارگاه شکلات سازی می زنند، بعضی هم کارخانه مشکلات سازی...

* هنوز هم هر شب خواب می بینم که از خواب بیدار شده ایم

* بس که تنها بود سایه اش هم تنهایش گذاشت

* گذشتم از گذشتم...

* چون ردیفش بیست بود، همیشه ته لیست بود

* پاییز است و از مهر می گذرم و پیش رویم بی مهری است

* عروس دریایی می پرسد: اشک کدام عاشق آب دریا را چنین شور کرد...؟!

* یکی پول خرج میکند که برود دربند، یکی هم پول خرج می کند که نرود دربند

* چشمانش از شوق دیدار پر از اشک بود، آسمان خدا هم بارید
شوق دیدار لرزه بر اندامش انداخته بود که زمین خدا هم لرزید...

* یک پایش شکسته بود و تکیه به جایی نداشت، دلخوشی اش این بود که صندلی شاعر شده است...

* فریاد می زد: تخته جمشی پانصد تومان...!

* برای اینکه حرفام براش عادی نباشه، با پست سفارشی فرستادمشون

* بعضی در 40 سالگی عاقل می شوند و بعضی غافل

* بذار حیات خلوت دلم پشت بوم دل تو باشه...

* بس که آجیل مشکل گشا گرون شده در خریدنش دچار مشکل شدم...

* مشکل بعضی ها در این است که مشکلی ندارند...

* بعضی برای کار زندگی می کنند و بعضی ها هم برای زندگی کار

* بس که آینه دلش کثیف بود، حرف دلم را نمی دید...